Voor fractievoorzitter Joop van Orsouw van de gelijknamige, nieuwbakken eenmansfractie in de gemeenteraad van Oss, is Oss nu al te klein. Vorige week mocht hij zijn ultieme jongensdroom in de krant zetten en als een visionaire Sinterklaas bleek hij als minister het hele budget voor ontwikkelingssamenwerking in één Afrikaans land te willen pompen.Over zijn eigen politieke toekomst in Oss weet hij pas over twee maanden iets te zeggen, maar wie weet horen we dan dat het hele budget voor sociale zaken wat hem betreft naar het bedrijfsleven gaat.
Zijn er in het Osse verleden vergelijkbare voorbeelden van grootspraak? Burgemeester Van den Elzen had een grote bek, de leden van de familie Jurgens en een handvol oudere en moderne industriëlen ook, maar die maakten hun praatjes allemaal waar. En dan heet zoiets succes hebben, en visie. Een historische bullebak springt er niet echt uit. Zijn er dan misschien Ossenaren die als weldoener voor de arme mens in Afrika of elders in de derde wereld, te boek staan? Jazeker, maar die maakten minder herrie en deden meer.
Het beste voorbeeld is missiebisschop Mgr. Constant Jurgens.(1879-1952). Deze zoon van Jan en Josina Jurgens was weinig in Oss. Hij bracht het grootste deel van zijn leven door op de Filippijnen waarheen hij in 1907, twee jaar na zijn priesterwijding vertrok. Zijn eerste standplaats was Bontoc (3.000 inwoners) op het eiland Lúzon (20.000 inwoners). Hier gaf hij onderwijs maar legde zich ook toe op het verbeteren van de sociale en economische positie van de bevolking. Hij legde rijstvelden aan, ging koffie verbouwen en wierp zich op de zijdecultuur. Niet alles wat hij deed was succesvol maar de idealistische en ondernemende Ossenaar gaf niet op. Hij liet huizen bouwen met goede slaapplaatsen voor ouders en kinderen.
Geleidelijk slaagde zijn aanpak om de ontwikkeling van bevolking op een hoger plan te brengen. Financieel werd hij hierbij gesteund door zijn vader die naar verluidt 100.000 gulden in de Filippijnse missie van zijn zoon investeerde. Toen Jurgens in 1927 naar Nederland werd teruggeroepen, kwam al snel het verzoek vanuit de Filipijnen om hem terug te laten keren. Dat gebeurde nadat hij in 1928 tot bisschop was gewijd. Constant Jurgens overleed in 1952 op Manilla.