Als leerlingen op school een verslag moeten inleveren, blijkt er niet zelden meer aandacht besteed aan het titelblad dan aan de inhoud, De goeden niet ten aangesproken natuurlijk.
Als een politicus of bestuurder voor het oog van de camera een rapport aangereikt krijgt, zit het met de voorkant ook wel goed. Maar ook hier kan de kaft de vlag op de modderschuit zijn.
Toen Kamervoorzitter Bosman het verslag van informateur Plasterk overhandigd kreeg, bleek het documentje in een witte A4-enveloppe verstopt te zijn. De enveloppe bleef dicht, dus Joost mag weten wat de formateur erin gestopt had. Het origineel zat ongetwijfeld ‘gewoon’ in ieders mailbox. Die armetierige enveloppe, zonder logo en een eenregelige, scheef geschreven geadresseerde, staat daarmee symbool voor het ‘eremoeiig’ gedoe van de drie partijleiders die vooral hun energie staken in geveinsde verbazing over de Grote afwezige Schuldige. Haags volkstoneel anno nu.